آدمیزاد وقتی می میره خودش به مرگ خودش راضیه. مرحوم جانی کش می فرماید:
Of death over life
اینه زندگانی ما. از هیچ و پوچ. از حرص و طمع زیاد . از دوست داشتنهای بی حاصل که می برتمون به سمت زیاده خواهی و استهلاک. نه راه پیش داری نه راه پس. در یک نقطه از زندگی هست که از همه طرف محاصره شدی. اینجاست که می فرماید:
I wish I was dead
I hung my head
I hung my head
نقطه توازنی وجود نداره. هر انتخابی تو رو به سمت یک بی نهایت و یک شر می بره. زیرا دنیا همه از شرارت ساخته شده. شرارتی که برپایه نیاز ادمها بنیان گذاری شده و زیرکانه تو را در خود اسیر می کند.