من در بیشه زار

I cry in the woods

من در بیشه زار

I cry in the woods

تئاتر

امشب با این دوستم رفته بودیم تئاتر. من دفعه اولم بود که پرسفونی می رفتم تئاتر. قبلش یه بار فقط کلیسا رفته بودم تئاتر. باورتون نمی شه گوگل کردم ادم می ره تئاتر چی می پوشه. گفتم لباس رسمی نپوشم بعد ببینم یه مشت ادم جوون با لباس راحتی و اسپورت اومدن! اخر سر منم یه لباس نیمه اسپرت پوشیدم. دامن لی و بلوز چهارخونه. گفتم این دیگه با تیپ همه جا جور در میاد. ولی خیلی خوب بود تئاترش. برمبنای داستان  سی ونه قدم اما حالت طنز و بازی خیلی خوب. خیلی خوب.  خیلی از سینما بهتر. خیلی خوب بود. همه هم اکثرا مسن بودن. سالن به اضافه لژ پر بود از ادم. این اقای کانادایی کنار من از اول به من سلام کرد تا اخرش هم خوشحال و خندان بهم نگاه می کرد. اینقدر این کاناداییها خندیدن به همه چی می خندن. اینقدر شادن. من که اول جدی گرفته بودم بعد اخر سر دیدم نه این بیشتر واسه سرگرمیه. خیلی خنده بود.  البته امکاناتشون هم  خیلی پیشرفته بود امکانات صحنه و غیره خیلی تکنولوژی بالایی داشت. کارگردانشم برفزاری بود ولی هنرپیشه هاش بیشه زاری بودن. 


بعدش رفتیم بوستون پیتزا من یه چیز الکی گرفتم در حد اپتایزر نخوردمش تازه. شد دوازده سیزده دلار. ولی واسه اخرهفته شب خوبی بود. کاشکی ادم همیشه اخر بدبختی هاش یه انتراک اینطوری داشته باشه. 

The 39 steps

این فیلم از لحاظ محتوا کارگردانی بازیگری فوق العاده است! البته نسخه اصلی سینمایی کار الفرد هیچکاک در 1935 هستش که من اونو ندیدم. لطفا ببینید. 

 

The Girl with the Dragon Tattoo (2011)


امشب رفتیم سینما اینو دیدیم. از همین فیلم تخیلیهایی کانادایی پسند. حالا بعدا یه بار دیگه می بینمش حتما. 

Dancer in the Dark

یعنی رکورد زد این فیلمه تو عمرم یه چنین چیزی ندیده بودم. 

http://www.imdb.com/title/tt0168629/

Melencholia از همین کارگردان رو پرده است. 

نتایج درهم گسیخته در اخرهفته

من راستش اصلا حال و حوصله بحث کردن ندارم. اینجوری شد که اون دختره دوستم افتاد به جیغ جیغ. من هزارو پونصد تا کارداشتم و یه جمله یه جمله جوابشو می دادم می گفتم باشه تقصیر منه من جبران می کنم.  اونم هی عصبانی تر می شد که من چرا اینجوریم اونجوریم افتاده بود به بحثهای فلسفی. منم اخر سر عوض یک جمله یا دوتا یه ایمیل زدم که بابا تو خودت گفتی اینجوری 5 تا دلیل واسش اوردم که عدم هماهنگی اینقدر تقصیر من نبوده. دیگه دید من اعصاب ندارم و اینقدر منطقی و خشک ایمیلهای لاجیکال زدم ول کرد رفت. ولی خیلی دختر خوبیه خیلی مهربونه.


به من چه اصلا. هیچکس الان از من بدبخت تر نیست. به اون رفیقم ایمیل نزدم که میای برنامه رو یا نه. اگه نیاد نمی دونم چیکار می کنم. کاری نمی کنم. همیشه تحمل می کنم. حتی این دختره رو من حرفاشو و کنایه هاشو همیشه تحمل کردم تا به اون حد رسوند. زمستون به او ن سردی ماشینو  ورداشته بود از اونجایی که بودیم رفته بود یه جای دور بعد تلفنم جواب نمی داد. من هیچی بهش نگفتم که قندیل بستم تا رسیدم. منتها بی فایده است. چون من می دونم تایپ من نیست که بخوام بهش بگم. تو اینترنت سرچ کردم دیدم وقتی ادم زن باشه و حوصله بحث نداشته باشه یعنی هوا خیلی پسه! 


ولی درمجموع کلی دوست خوب دارم و این رفتارم زیاد مشکل ساز نشده تا حالا. مخصوصا با پسرا چون هرچی بیشتر بخوای با طرف سر اینکه میاد نمیاد می خواد سرکارت بذاره یا هدفش چیه یکی به دو کنی وضع بدتر میشه. اگه می خواد همین شکلی باهات دوست باشه و اون تعیین کنه بذار اون تعیین کنه. کلا تا حدی که زندگیم به چالش نمیفته می ذارم بقیه واسه دوستیمون تصمیم بگیرن. حالا من دوست دارم فیلمهای بچه گونه یا ورزشی ببینم اونا می خوان فیلمهای دیگه ببینن. خوب همونی که اونا می گن. منم فیلم خودمو تنها می بینم. 


پی اس: من بچه پرروام! 

پی پی اس: به درک! دوستام خیلی مهربونن. 

پی پی پی  اس: اقا واسه انتی اکسیدان می خوری همون شرابو بخور ای سالک. شراب غیر الکلی که یه درد مثانه ای واست درست کنه که تاصبح سیخ بشینی تو تختت هرچند من امتحان نکردم ولی نتیجش معلومه.

پی پی پی پی اس: من عمرا شراب بخورم تموم شد دیگه می رم جیم. این یه مدت جیم نرفتم تو یخچالمم هیچ چیز خنک و سرد دیگه ای نبود که اینقدر راحتم کنه. وای راحت هی هی هی