داشتم وب سایت یه خانوم ایرانی موفق رو می دیدم. ۴ سال یا ۵ سال از من بزرگتره و چهار سالم هست که استاده. تازه بعد از پست داک. یعنی همه مراحل تحصیلی رو بدون تاخیر پشت سر هم طی فرمودند. لیسانش شریف بقیش استفورد و پست داک هم کالیفرنیا اینستیتیو او تکنولوژی. نگاه کردم دیدم دست چپش هم حلقه است. قیافشم خوب و نازه. این مقالشم که دست منه درست و حسابی به نظر میاد. دختر خوشحالی هم هست. یک نفر در طول یک قرن ممکنه تو ایران اینجوری از کار دربیاد که اونم احتمالا جای خوبی نمی افته. یک نفر در یک قرن یا یک عصر!!
من با همه وجود به خاطر مواهبی که در زندگی بهش داده شده و ازشون خوب استفاده بهش احترام می ذارم.